دست نوشته های یک تحریم شده

سلام به همراهان

امروز روز آزادگان ، روز کسانی که همه چیزشون رو برای ما گذاشتن ..

واقعا الان که دارم مینویسم ، هیچ کلمه ای به ذهنم نمیرسه که بنویسم ..

خدایا خودت میدونی که خانواده های ایثارگر و جانباز چقدر برام ارزش دارن .

خدایا خودت بهتر میدونی که من به خانواده های جانباز ایمان دارم . و اکثر اوقات وقتی تو کارهام گیر میکنم به اون ها میگم که برام دعا کنن .

خدایا ما رو شرمنده اون ها نکن . یکی از جانباز های دزفول چند وقت پیش ، پیشش بودیم ، خیلی گله میکرد از وضع فعلی حجاب . واقعا خیلی اذیت بود .

خدایا به حق تمام شهدا هر چی غمه از بزرگواران ایثارگر دور کن .

ببخشید خیلی خلاصه و کوتاه نوشتم . واقعا نمیتونم به قلم بیارم این همه عشق و ارادتم رو به خانواده های ایثارگر . 

خون زدیده ات جوشید در سکوت اردوگاه زخم بر دلت رویید در سکوت اردوگاه

مهر و جانمازت را اوج رمز و رازت را هیچکس نمی فهمید در سکوت اردوگاه

از تو قصه ها دارد داغ و زخم و زندانبات مرگ با تو می جنگید در سکوت اردوگاه

خوب خوب میدانم دشمن قسم خورده از تو سخت می ترسید در سکوت اردوگاه

گاه رفتنت ای مرد ابر وحشت از هر سو غمگنانه میبارید در سکوت اردوگاه

پر کشیدی و ناگاه آسمان پر از گل شد عطر عشق می پیچید در سکوت اردوگاه

التماس دعا 

پی نوشت : حدود 11 روز دسترسی به اینترنت ندارم . باید برم دوره . شرمنده که نمیتونم نظراتتون رو تأیید کنم  و بهتون سر بزنم .