دست نوشته های یک تحریم شده

سلام به همراهان

گاهی اوقات به هر دلیلی آدما فیلتر خودشون رو بر میدارن و آزادانه هر کاری که دوست دارن انجام میدن ، و به هر سویی که دوست دارن میرن (چه خوب ، چه بد ) و اصلا هواسشون به خودشون نیست و در خواب به سر میبرن . با هر کسی میگردن ، به هر جایی میرن ، هر حرفی رو میزنن ، با هر نامحرمی شوخی میکنن ، و... ولی دریغ از اینکه بدون اینکه متوجه بشن تغییراتی درونشون ایجاد میشه که شاید فکرش رو هم نمیکردن . از طرز فکرشون گرفته تا طرز زندگی و رفتارشون . بعضی مواقع کار به افسردگی و پشیمونی هم کشیده میشه که ای وای چرا من هواسم به خودم نبود و...این ابراز پشیمونی زمانی نتیجه میده که آدم به خودش بیاد و دلش رو محکم کنه و از خواب بیدار بشه . ( ناامیدی در اینجا اصلا معنی نمیده) چون اولا ناامیدی بزرگترین گناهه ، دوم اینکه کسی که ناامید میشه منظورش اینه که دیگه هیچ راه بازگشتی نیست . درصورتی که انسان جایز الخطاست و ممکنه هر اشتباهی ازش سر بزنه . همین اشتباهات هست که برای آدم میشه تجربه ، و در کارهای دیگش میتونه کمک های فراوانی بهش کنه .

به نظر من ، کسانی که فیلتر خودشون رو برمیدارن ، صد در صد به جاده خاکی میرن و کنترل خودشون از دستشون خارج میشه ، چون محدودیتی برای خودشون و کارهاشون تعیین نکردن . به حرف هر کسی اطمینان میکنن ، به هر کسی دل میبندن ، اصلا آخرت یادشون میره و همش به دنیا میچسبن و... . ممکنه هر لحظه تصمیمی بگیرن بر خلاف عقیده ها و ارزش هاشون . و بقیه در زندگیشون معمولا به اینگونه آدما اطمینانی نمیکنن .
پس باید هر کسی برای سعادت خودش ، یک تحریم ها و شاخصه هایی رو در نظر بگیره و تو یک مسیر حرکت کنه ، نه از اینور بره اونور و نه از اونور بیاد اینور.
آدم تو تحریم هاس که شکوفایی پیدا میکنه و خودش رو بیشتر کشف میکنه . چون خودش رو گاهی اوقات در سختی میزاره تا به مقصدی که درسته برسه . و همه ی ما میدونیم که مسیر درست رو رفتن ، سختی هایی هم داره .

التماس دعا

پی نوشت : در آینده تکمیل شده ی این پست رو به عنواین یک لینک در بالای وبلاگ قرار میدم.چون تعریف اسم وبلاگ است.